Mehmet Ali Yıldırım

Siz deyin MaliMadness, biz diyelim Wolverine! Mali Urban kurulurken dumbbell’ları taşımaya, bisikletleri dizmeye yardım edenlerden. İlk günü dün gibi hatırlıyor musun diye sorduk, hayır dedi 🙁 Bu kadar ders ardından hangi dersin ne zaman olduğunu hatırlamak zor olsa gerek tabii…

“Urban Riders’da stüdyoyu düzenlediğimiz ilk gün, anı yaşayabilmek için stüdyonun girip Eric Prydz – Opus şarkısında tek başıma pedallamıştım. O sırada PT stüdyosu düzenleniyordu, ben de kaçış yolu olarak kendimi stüdyoya attım. Konfor alanımızı kapının dışında bıraktığımızda herkesin kaçışı olan o stüdyo…

İlk doldurduğum dersim Perşembe 19.10’du. Şimdi ise benim imzam gibi oldu o ders. Sevdiğim işi yapmak için aldığım Schwinn sertifikası benim karşıma Urban Riders fırsatını çıkardı. ‘Haftada 2-3 ders verebilirim’ derken, şu an haftada en az 10 ders veriyorum. Urban, benim ‘yapamam’ dediğim şeyleri başarmamı sağladı. Her gün üstüne koyarak kendimi geliştirebileceğimi gösterdi. 

Rider’lar, bizi biz yapan unsurlar. Urban’da kapalı bir kutuda gibiyiz. Dışarıyla bağlantın yok, telefon yok, iletişim minimum. Sadece ders var, bisiklet var, müzik var. Benim için stüdyoda önemli olan gözündeki yaşı, içindeki mutluluğu, bağırma hissini pedala vurmak. Koreografinle duygularını anlatmak, o anı birlikte yaşamak.”